Avrupa'nın çok dinlenen klasik müzik radyosu, Classic FM , “Beethoven'in Dünyayı Gerçekten Değiştiren 10 Eseri”ni seçerek, bunları birer video ile örnekleyerek yayınladı. Bu videolarda Lang Lang, Yuja Wang, Hilary Hahn gibi ünlü solistlerle birlikte, Türk piyanist AyşeDeniz Gökçin'e de yer verdi. Classic FM, seçkisinde AyşeDeniz Gökçin'in, Beethoven'in “Moonlight/Ayışığı” Sonatı videosunu kullandı.
Classic FM'e göre, “Beethoven'in Dünyayı Gerçekten Değiştiren 10 Eseri” özetle şöyle:
1- Piyano Konçertosu No. 2: 1795'te genç beethoven memleketi Bonn'dan Avrupa'nın müzik merkezi Viyana'ya taşınmıştı. İlk birkaç yılını Joseph Haydn ile çalışarak ve özel salonlarda soylulara çalarak geçirdi. Ancak dünya, virtüoz piyanist ve besteci Beethoven'ı 2 numaralı Piyano Konçertosu ile tanıdı. 24 yaşındaki Beethoven Viyana'daki Burgtheater'da ilk kez sahneye çıktı, bu eserini seslendirdi, büyük başarı sağlayarak herkesi konuşturdu. Böylece etkili bağlantılar sağladı ve eserleri yayınlanmaya başladı. Viyana ve tüm klasik dünya bir daha asla eskisi gibi olmayacaktı.
2- Piyano Sonatı No. 14, "Ay Işığı" : Beethoven, tüm piyano sonatlarında teknik yapısı hızla gelişen fortepiyanonun sınırlarını zorlarken, klasik gelenekteki hızlı-yavaş-hızlı bölüm sıralamasını alıp ay ışığının aydınlattığı bir pencereden dışarı attı! Ludwig bu sonatı yavaş, genişleyen, karamsar bir ilk bölümle başlattı. Ayrıca piyaniste uzatma pedalını farklı bir şekilde kullanması talimatını verdi ve bu bölüm boyunca daha sonra "Ay Işığı” ile ilişkilendirilecek yeni sesler yarattı. Bu ilk bölümün erişim ve etkisini abartmak imkansızdır. Sonat çok farklı bir ruh halinde sona erer. Finale arpejler ve akorların nefes kesen bir telaşıyla girilir. On yıllar sonra piyano virtüozlüğünü başka bir düzeye taşıdığı için Frédéric Chopin'e ilham verdiği söylenir. 1801'den 2020'nin TikTok'larına kadar, bu parçanın kendine ait bulaşıcı bir enerjisi ve büyüsü var.
http://www.sanattanyansimalar.com/video-detay/aysedeniz-moonlight-caliyor/82/
3- Senfoni No. 3: 1803'teki çoğu senfoni yaklaşık 25 dakika sürerdi. Beethoven, 'Eroica' olarak bilinen epik Senfoni No. 3 ile onları üfleyip geçiverdi. Senfoni çellolarda nefis bir melodi ile başlar ve ardından acı veren kromatik bir Do diyeze geçerken, yeni bir dünyaya adım attığınızı hissedersiniz. Senfoni boyunca, ilk bölümün geliştirme bölümündeki ünlü yıkıcı korno girişi gibi, bir senfonide neler olabileceğini göstermiştir. Yaklaşık 48 dakika süresiyle ilk büyük ve romantik senfonidir.
4- Senfoni No. 5: Bu senfoni dört koyu, yumruk sallayan nota ile başlar. Muhtemelen tüm müzikteki en ünlü dört nota, şimdi kültürümüze ve bilincimize derinlemesine yerleşmiş durumda. Senfoni bizi, ıstırap, mücadele ve sonra kararlılık ve zafere de götürse, 'kaderin kapıyı çalma'sıyla başlar. Beethoven'in sağırlığını kabul ettiği 1804 ile 1808 yılları arasında yazılanlar, müzikte derin bir duygusal yolculuğun başlangıcıdır. Senfoni Do minör'ün karanlığında başlar, Do majör'ün ışığında biter. Umutsuzluk yine de ümide gidebilmiştir. Bunların hepsi, bugün dünyanın dört bir yanında milyarlarca insan tarafından bilinen o dört notalı cümleden kaynaklanıyor.
5- Keman Konçertosu: Dum, dum, dum, dum. Hayır, Beethoven'ın 5. Senfoni'sinin girişi değil, bu kez çok başka bir müzikal karışıklık için timpaninin vuruşları ... Bu sefer motif onun tek keman konçertosuna aittir. Gerçek Ludwig tarzında, açılış sinyalleri her şeyin farklı olduğunu gösterir. Eser solo konçertolara yeni bir ses, stil ve ölçek getirdi. Bestecinin yaşamı boyunca pek sevilmiyordu, ancak 19. yüzyılda popülerliği arttı, Brahms'a ilham verdi ve solo konçertonun modeli oldu.
İlginç bir şekilde, heavy metal gitarın kökleri, romantik keman konçertolarında ve dolayısıyla bu eserin kemiklerindedir. Yani, bu mega Beethoven olmadan Megadeth olmazdı!
6- Senfoni No. 6: Dünyamız programlı müziklerle dolu. Filmlerde, video oyunlarında, tiyatrolarda, Netflix dizilerinde ve konser salonlarında bir sahne veya ruh halini resmetmek için yazılmış müzikler duyuluyor. Beethoven'in 6. Senfonisi beş bölümle, bülbüllerin, bıldırcınların ve guguk kuşunun müzikal sesleriyle, kırsal bölgenin güzelliğinde akan bir dereye kadar pastoral sahneleri; bir kır dansı, bir fırtına ve sonra nihayet güneş ışığıyla doğayı anlatır. Programlı müzik daha önce de vardı, ancak 1808'de hayat bulan müzikal imgenin derinliğiydi. Müzik ve drama arasındaki ilişkiyi sonsuza dek değiştiren dönüştürücü bir çalışmaydı bu.
7- "Für Elise", Bagatelle: Beethoven'in bu “mamut” eserleri listesinde, şimdi Rondo formunda solo piyano için basit bir Bagatelle'e dönmemiz ne kadar garip değil mi? 1810'da, bu çalışma bir daha asla görülmeyecek şekilde kanepenin yan tarafına kayıp kaybolabilirdi. Ama Beethoven olduğu için, kendine özgü dönüştürücü ve güçlülüğüyle bizimle birlikte kalıdı. “Für Elise” seçkin bir piyanizm ve çekiciliğin minyatürüdür. Aslında bestecinin ölümünden on yıllar sonrasına kadar yayınlanmadı, ancak o zamandan beri popülaritesi arttı. Eski bir müzik kutusundaki parça veya çoğu öğrencinin piyanoda öğrenmek istediği ilk 'gerçek' parça. Bu kırık akorlar sayısız genç piyanistin parmaklarından derslerde, müzik sınavlarında ve mini resitallerde dünyanın her yerindeki büyükanne ve büyükbabalara doğru aktı. Yüzyıllar boyunca kaç tane müzikal zihne ilham verdiğini ve yarattığı dalgaları bir düşünün. Teşekkürler Beethoven!
8- Piyano Sonatı No. 29, "Hammerklavier" : Bu eser, piyano için yazılmış en zor parçalardan biri olarak kabul edilir. Başta kısacık bir notadan önce gelen akorların açılış sekansı, Beethoven'in notadaki işaretli hızında çalması insanca imkansız olan çok oktavlı bir sıçramaya sahip. Bu destan, kabarcıklı kontrpuan, şeytani çift trilleri ve anıtsal olarak zorlu pasajları ve sonuna kadar kesinlikle çılgınca bir füg. Bu sonatta Beethoven, klasik sonatın müzikal biçimini alarak onu büyük ölçüde genişletti. Bu çalışma Beethoven'ın klasik formları keşfetmeye devam eden ve onları yeni virtüoz ve ifade yönlerine iten Brahms gibi bestecilere örnek olan işlerinin zirvesidir.
9- Senfoni No. 9, "Koro": İlk bölümün katıksız gücü ve ağırlığı size bunun eşi benzeri olmayan bir senfoni olduğunu söylüyor. Beethoven'in en zarif yazısının 40. dakikasından sonra, bir senfoni için tamamen yeni bir şeyle son bir bölüm patlak verir: bir şiir sahnesi. Büyük, ahenksiz bir akor, evrensel kardeşliğin neşeli bir kutlamasında solistleri ve koroyu müjdeler. 1824'te, bu şiir ve senfonik müziğin bu birlikteliği müzikte bir devrimdi. Bunu Mahler ve Wagner benimseyerek sürdürmeye çalıştı.
10- Yaylı Çalgılar Dörtlüsü, Op. 130 : Beethoven'in geç yaylı dörtlüleri, tamamen sağır ve izole olduğu, fiziksel ve duygusal olarak boşaldığı zamanlarda yazılmıştır. Bunların son günleri olduğunu biliyordu ve bu müziği saf ifade ve duygu için yazdı. Op. 130'daki Cavatina bölümündeki acı ve çaresizliği dinleyin. Üç alt telde hafif bir vuruşla, birinci keman hıçkırır. Bu esrarengiz, kişisel ve sorgulayıcı yazı, müzikte, yaratımda ve anlatımda her şeye kapı açtı. Daha önce buna sahip olmasaydık bugün sevdiğimiz müziğin yarısına sahip olamazdık.
