Klasik gitarist Ozan Sarıtepe'yi (d.1982) ilk kez 2013'de 7. Türkiye Gitar Buluşması sırasında tanımış ve dinlemiştim. Ağırbaşlı, alçakgönüllü, çalgısına tam egemenlik sağlamış bir gitaristti. Henüz bir kaydı yayımlanmamıştı. 2016'nın sonlarında, oturduğu ve çalıştığı Hollanda'da yayımlanan ilk CD'si "Sonidos de Paisajes", başlığının İspanyolca atılmış olmasından da anlaşılacağı gibi, "Manzaralardan Tınılar" başlığını taşıyordu, alt başlığı ise İngilizceydi: "Music of Spain"...
Dinlenecek ve eğer değiyorsa yazılacak CD'ler sırasına koyduğumda, doğrusu aradan 8 ay geçeceğini pek tahmin etmemiştim. Yoğunluk içinde sıra bu CD'ye ancak 2017 Ağustosunda gelebildi. İlk dinleyişimden sonra, sabahın seherinde, gün içinde, gurup vakti, üst üste kaç kez dinlediğimi inanın hatırlamıyorum.
Gitar müziğinde asıl olan ezgidir, yapılan bestedir. İspanyol müziğinde de öyle ezgiler vardır ki, kötü bile çalınsa, insanı etkiler. Bir de bunların müthiş duyarlılıkla, temiz, duygu yüklü, iyi tempolarla çalındığını düşünün. İşte 15 yaşında tanıştığı gitarla, ozan sarıtepe bunu yapmıştı.
CD'yi bir gün boyu dinledikten sonra kitapçığına baktım. Siyah-beyaz kitapçığın ilk sayfasını çevirdiğimde karşıma çıkan bir İspanyol köy çeşmesinden akan suyun fotoğrafı, âdeta Sarıtepe'nin CD'sinin özeti gibiydi. Su gibi berrak, taze, yansıtıcı. Tam bir öz-biçim ilişkisinin fotoğrafıydı bu.
İlk CD'sinde tümüyle İspanyol müziğine eğilmek acaba nereden aklına gelmişti Ozan'ın? Cevabı kitapçıkta buldum. Amsterdam'daki bir resitalinden sonra 85 yaşlarında bir adam yanına gelip demiş ki:
"Çok güzel çalıyorsun.. Ama İnsanların kalplerine ulaşmak istiyorsan, İspanyol müziği çalmanız gerekir, özellikle de Albeniz ve Tarrega..."
Bu öğüt Ozan'ın kulağına küpe olmalı ki, birkaç yıl sonra ilk kaydını oluşturmaya karar verdiğinde, dinleyicinin kalbine İspanyol müziğiyle dokunmaya yönelmiş.
Sarıtepe'nin yaptığı seçki ve sıralama da doğrusu övgüye değer. İlk iki parça ihtiyarın önerisine uygun, Albeniz ve Tarrega... Albeniz'in özgün yazısı piyano için olan Asturias'ına gitarın yanına kahon ve çekiç ekleyerek ritmi güçlendirmiş. Diğer eserlerin biri hariç özgün gitar yazısı. Sırasıyla Llobet, Pujol, Ruiz Pipo, Torroba ve Mompou'nun eserleri. M.De Falla'nın La Vida Breve operasından K. Fuji'nin düzenlemesi, CD'yi kulaklara hayli âşina olması nedeniyle, tıpkı Asturias gibi ayrı bir hava katıyor. Hepsinde de, Andres Marvi'nin özel yapım gitarıyla ortaya koyduğu iyi icrasıyla kalplere dokunmayı başarıyor Sarıtepe.
Kitapçıkta ana yazıyı, Ozan'ın Amsterdam Konservatuvarı'ndaki master hocası Enno Vorhorst yazmış. Belli ki albümün isim babası da o...
CD'yi dinledikten sonra uluslararası alanda ses getirip getirmediğini kontrol etmek istedim.
Classical Guitar Magazine' in Pepe Romero ve Meng Su gibi müzisyenlerin CD'lerinin yanında, Ozan Sarıtepe'nin albümünü de tanıtması yapılan işin önemini gösteriyor. Yazıda Ozan Sarıtepe "muhteşem Türk gitarist" olarak nitelendirilerek albüm için "Hoş bir sürpriz" nitelendirmesi yapılıyor.
Opus Klasiek'de, albüm için "çiğ damlası gibi taze ve dinleyicinin kulağına kolayca ulaşan bir müzik" tanısı konularak "Rotterdam'daki bu gitaristin özellikle başarılı bir başlangıç CD'si!" deniliyor
Klasiek Zaken ise " Türk gitaristi Ozan Sarıtepe'in başından sonuna kadar etkileyici bir CD resitali sunmayı başarması övgüye değer" dedikten sonra "Leziz bir İspanyol gitar belgesi" diye son noktayı koyuyor.
Uruguay Ulusal Radyosu'nun CD hakkında bir saatlik program yapmış olması da kayda değer.
CD şu anda Amazon, Itunes, Cdbaby, Spotify, Deezer başta olmak üzere on-line platformlarda satışta bulunuyor. Edinip dinlemenizi öneririm.
Şimdi, ikinci albümü için hangi özgün yaklaşımı göstereceğini merakla bekliyorum Ozan'ın.
Bu İspanya Görünümleri için, hem o ihtiyar müziksevere, hem de Ozan'a teşekkürler...
ŞEFİK KAHRAMANKAPTAN