Uluslararası Ankara Öykü Günleri Derneği, Prof. Dr. Sevinç Özer ile 31 Ocak Cumartesi günü başlayacak bir “Kısa Öykü Estetiği Atölyesi” düzenledi. Çalışma iki hafta üstüste cumartesi-pazar günleri yapılacak. 12.00-15.00 saatleri arasında yapılacak atölye çalışmasının programı şöyle:
31 Ocak 2015 Cumartesi (Atölye I)
Kısa Öykü Estetiği ve Eleştirisi:Kurgu mu iyidir, felsefe mi? Betimleme mi iyidir, mitleştirme mi?
Morton Marcus’un “İntihar eden Adam” öyküsü ile Slobodan Dan Paich’in “Eğirici” öyküsünün (Bkz.Dünyanın Öyküsü sayı 6) eleştirel bir süzgeçten geçirilerek, öykücülük sanatı açısından hangisinin daha olgun bir estetik(poetics) ve kalıcı bir politik sonuçları olabileceğini tartışma ve karşılaştırma. Derginin aynı sayısı içinde yer alan Türk öykücülerin öykülerini eleştirel bir değerlendirme.
Eleştirmen hangi öyküyü niçin tercih eder? Gibi bir soruya yanıtlar arama. Kısa Öykü tekniklerinin gözden geçirilmesi ve Kısa Öykü nasıl yazılır? sorusunun irdelenmesi.
1 Şubat 2015 Pazar (Atölye II)
Bir Buluş Anı mı, Bir Aydınlanma Anı mı(epiphanic moment), yoksa Oturup Bir Vecize Tasarlamak mı? Çok Çok Kısa Öykü Denilen Bulaşıcı Hastalığın Virüsü Nerede Gizlenir ve Vücut Ona Nasıl Karşı Koyar?
Bu konuda çeşitli örneklerden yola çıkarak görüşler ve eleştiri, Çok Kısa Öykünün Dinamikleri, kuramı ve günümüz dünyasındaki işlevselliği
7 Şubat 2015 Cumartesi (Atölye III)
Şiir Ahlak ve Öykü:Rus Şiirinde Kısa Öykü-Epik Olmayan Şiirde Öykü Nasıl ve Niçin Yazılır? Rus Şiirinde Öykü Yazma Sanatı Üzerine Bir Yorum
Alexander Puşkin, “Suda Boğulan Adam”; “Bir Kalmuk Kadınına”
İvan Krilov, “Kurbağa ile Öküz”; “Kuartet”; “Kuğu Turnabalığı ve Yengeç”; “Şelale ile Dere”; “Maymun ile Gözlük”
Yosif Brodski, “İbret”
Anna Ahmatova, “Esin Perisine”
Yevgeni Baratinski, “Güvence”
8 Şubat 2015 Pazar (Atölye IV)
Truvanın Gelini Helene I/II Yusuf Ay’ın Mitolojik Destanlarında İnsan Psikolojisi; Mekan Betimlemesi; Kurgu ve Evrensellik
“Nefret ediyorum kendimden!
Hem kardeşin Paris’e,
Hem de sana aşık olduğum için!
Ve nefret ediyorum namuslu insanlardan,
İki yüzlü zalimler oldukları için!” diyordu Helene
Hektora sarılarak
Onun oluyordu, çırılçıplak, namuzsuzca. (I/207)