Yeni topluluklar için ilk konser bir tür sınavdır. Yaylılar, bakır ve tahta üflemelilerle, vurmalı çalgı ve piyanodan oluşan yeni topluluk GoodFellas (İyi Dostlar), bu anlamda 23 Mart 2015 gecesi CSO Salonu'nda hârika bir sınav verdi.
Sadece yapılan müzik anlamında değil, genç ve deneyimli müzisyenler arasındaki dostluk ve dayanışma, bunu birlikte çalışmaya döndürme bağlamında da yüksek not aldılar.
Topluluğun adı ve konserin başlığı sinemadan esinli. “GoodFellas”, aynı adlı filmin afişine benzer bir afiş yapma fikriyle ortaya çıkmış. Konserin adını ise, S. Kubrick’in “2001: A Space Odyssey” filminden yola çıkarak “2015 Müzik Macerası” koymuşlar. Topluluğun kurulmasına giden yolun, tromboncu Cem Güngör ile piyanist Başar Can Kıvrak'ın ünlü tromboncu Stefan Gabrieli'nin (Sulek) kendi enstrümanı için yazdığı sonatı zevk için çaldıkları sırada başladığını, fikir üzerine fikir eklenerek 17 kişilik bir topluluğun ortaya çıktığını biliyoruz. İyi ki de oluşmuş bu topluluk.
Kim bu “iyi dostlar” bir bakalım: Cem Babacan, Başar Can Kıvrak (solist piyanistler) , Eda Delikçi, Özge Erdem (keman), Can Şakul (viyola), Damla Çaylı (viyolonsel), Burak Noyan (kontrbas), Hazal Evruk (piyano), Cem Önertürk (flüt), Elif Odabaş (obua), Tolga Yüksel (klarnet), Ozan Evruk (fagot), Kutay Maktay (trompet), Tunca Doğu (korno), Cem Güngör (trombon) ve Alican Öztan (Vurma çalgılar).
Peki nasıl bir program hazırlamışlardı?
Önce parlak bir açılış yaptılar. C. Monteverdi'nin Orfeo Operası'nın prologu, aynı zamanda bir dinsel müziğinin girişi olan parçayı Cem Güngör, fanfarı daha da parlatarak topluluk için uyarlamıştı. Ritm için, antikiteye tınısı uygun düşen askı davul tercih edilmişti.
A.Vivaldi'nin 39 obua konçertosundan Re minör tonalitedeki birine ilginç bir yorum getirdiler. Solist olarak ilk bölümde fagot, ikincide trombon, üçüncüde flüt yer aldı. Eşlikteki yaylılar herbiri solistik biçimde tertemiz tınıyla eşliği sağladılar.
M. de Falla'nın en çok seslendirilen eserlerinden biri olan Üç Köşeli Şapka süitini topluluk için besteci Korhan Ilgar düzenlemişti. Korhan'ı ADK'da kompozisyon öğrenciliği günlerinden beri tanır, öğrenci konserlerinden eserlerini izlerim. Yeteneğine, yaratıcılığına inandığım bir genç besteci olarak ilerde orkestralarımızın önüne çok iyi orkestra parçaları koyacağına inanıyorum. Ama bazen uyarlama-düzenleme yapmak, yeni bir beste yapmaktan daha zordur. Korhan'ın bu düzenleme işinin altından nasıl başarıyla kalktığını hem Üç Köşeli Şapka'da, hem de ikinci yarıda seslendirilen Saint-Saens'in Hayvanlar Karnavalı'nda gördük. Topluluktaki çalgıları dikkate alarak yaptığı düzenlemede “balans”ı çok iyi kurmuştu. Cem Babacan ve Başar Can Kıvrak'ın iki piyano solistliğinde iyi bir seslendirme oldu. Damla Çaylı da, “Kuğu”nun viyolonsel solosunda kendini gösterdi.
Alkışa karşılık dinleyiciyi Marquez'in Danzon'uyla ödüllendirdiler.
Bakın GoodFellas bu konserde yapmak istediğini nasıl özetlemiş: “Senfonik müziğe özgün bir soluk getiren topluluk, müzik tarihinin akışını değiştiren büyük bestecilerin eserlerini, eski saray orkestraları tarzında, köklü bir oda müziği bakış açısıyla dinleyicilerine sunmaktadır.”
Değişik orkestra ve öğretim kurumlarında çalışan tüm topluluk üyelerini ve Korhan Ilgar'ı kutluyor, topluluğun uzun soluklu olmasını diliyorum.
Ve bir dilek daha. Bir dahaki konserlerinde neden Korhan Ilgar'ın topluluk izin yazacağı özgün, yeni bir besteyi de dinlemeyelim?