Bir yüz akımız insanımızı, Yazar Prof. Dr. Tahsin Yücel’i de yitirmenin onulmaz acısı içindeyiz. Işıklar içinde olsun.
İnceyazınımızın büyük ustalarından Tahsin Yücel 1933 yılında Kahramanmaraş-Elbistan’ın Ötegeçe köyünde doğdu. Ailesi dar olanaklı bir aileydi. Dah üç yaşına ulaşmadan babasını, yine erken yaşlarda ablası ile ağabeyini de yitirmesi onda derin izler bıraktı.
Parasız yatılı sınavını kazanarak Galatasaray Lisesi’ne girmesi Yücel’in yaşamında dönüm noktalarındandır (1945). Cumhuriyetin sağladığı eşitlikçi olanakların da bir güzel sonucudur Galatasaray Lisesi’ne girişi. Yetkin öğretmenlerin öğrencisi olur orada.
İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümünde öğrenimini sürdürürken, bir yandan da Varlık Yayınevi’nde çalıştı ki Varlık Yayınevi Türkiye’nin ikinci kültür bakanlığı gibidir.
İlk öykü kitabı “Uçan Daireler" Nisan 1954’te Varlık Yayınevi tarafından yayımlandı. 1955’te “Haney Yaşamalı” yayımlandı ve bu kitap 1956 Sait Faik Hikâye Armağanı ile ödüllendirildi. 1957 yılında “Anadolu Masalları” adlı kitabı Varlık Yayınevi’nin çocuk klasikleri arasında yayımlandı. Onu 1958’de yayımlanan “Düşlerin Ölümü” izledi. Bu kitap, 1959’da Türk Dil Kurumu Öykü Ödülü’nü aldı. Ertesi yıl ilk romanı "Mutfak Çıkmazı"nı yayımladı. 1961 yılında üniversiteyi bitirdi.
Tahsin Yücel aynı zamanda yetkin bir bilim adamıdır. İstanbul Üniversitesi’nde göstergebilim alanında çalışmaya başladı. Fransız hükümetinden burs alarak Paris’e gitti; göstergebilim üzerine tezini orada tamamaladı. (“L’Imaginaire de Bernanos”-Bernanos’un İmge Evreni, 1965, doktora). 1972’de “Figures et messages dans la Comédie humaine” başlıklı çalışmasıyla doçent sanını; 1978’de “Les Coordines Narratives” başlıklı çalışmasıyla profesör sanını aldı. (https://tr.wikipedia.org/wiki/Tahsin_Y%C3%BCcel).
Tahsin Yücel birçok bilim ve yazın yapıtının yaratıcısı büyük bir yazardır. Yapıtları sayılması güç bir sayıda olmasının yanı sıra nitelikçe de çok üstündür; dünya yazınının sayılı yapıtlarıdır. Doğallıkla kazandığı ödüller de pek çoktur. İkinci romanı olan “Peygamberin Son Beş Günü”nü ilk romanından 32 yıl sonra yayımlayarak Orhan Kemal Roman Armağanı’nı aldı. Son öykü kitabı "Komşular" (1999) ile “Dünya Kitap Dergisi Yılın Telif Kitabı Ödülü”nü aldı. 1998’de yayımlanan “Söylemlerin İçinden" adlı kitabı ise “Sedat Simavi Vakfı Edebiyat Ödülü”nü kazandı. 2003 yılında “Yunus Nadi Roman Ödülü” ile “Dil Derneği Ömer Asım Aksoy Roman Ödülü”nü kazanan Yücel’in “Yalan” (2002) adlı romanı büyük ilgi gördü. Yazar, 2003 yılında Tüyap Kitap Fuarı’nın onur yazarı seçildi. “Kumru Kumru” adlı romanı 2005 yılında yayımlandı.
Tahsin Yücel Mustafa Kemal Atatürk’ün Dil Devrimine yürekten bağlıydı. Yapıtları bu anlayışını belirginleştirirken, örneğin “Dil Devrimi ve Sonuçları” adlı yapıtı da Dil Devrimini en iyi açıklayan yapıttır.
Anadolu insanını, yabancısı olmadığı, içinden geldiği için çok ustaca, yalınlıkla anlattı.
Yukarıda da belirtildiği gibi dünya ölçeğinde, Tolstoy’la, Dostoyevski’ye…düşünülmesi gereken yazarlarımızdandır. (Çok önemsediğim bir ödül değil ama Türkiye’den neden hiçbir yazın örgütünün Tahsin Yücel’i Nobel Yazın Ödülü’ne aday göstermediğini anlamak olanaksızdır. Gösterildi de bilmiyor muyum?)
Tahsin Yücel yazınımızın bilge, alçakgönüllü ustalarındandı. Her zaman kendini görünmez köşesinde, yapıtlarının gerisinde tutmaya çabaladı; bu duruşa çok önem verdi. Yapıtlarının her biri görkemli bir dünya yazın anıtıdır; Türkçenin anıtıdır!
Tahsin Yücel Ustam, ışıklar içindesin! Hiç unutulmayacaksın…
