38. Uluslararası Ankara Müzik Festivali'nde Delattre Modern Dans Topluluğu izleyicilere Sığınak adlı anlamlı bir dans gösterisi sundu. Topluluğun Sanat Yönetmeni ve Koreografı Stéphen Delattre bu eseri Lisbon doğumlu Filipe Portugal ile beraber yaratmış. Aslında,eser ilk olarak 2021 de sahnelenmiş.
Dans gösterisi başlamadan önce sahneden bir sis bulutu izleyicilere doğru yayılıyor. Eser başladığı zaman, sahnenin sol tarafında bir "sahne ögesi" dikkati çekiyor. Bu bir cam kafes mi? Bir ev modeli mi? Belki de eserin adına uygun olarak bir "sığınak" mı? Bu "sahne ögesi"nin içinde bir dansçı hem dışarı çıkmak istiyor hem de güvende olabilmak için içerde kalmak istiyor. Sahnenin sağ tarafında da sürüne sürüne, kıvrıla kıvrıla başka bir dansçı sahne zemininde ilerliyor. İki dansçı birbirlerini buldukları zaman bir ikili dans başlıyor. Bu dans devam ederken diğer dansçılar da sahneye değişik vücut hareketleriyle geliveriyorlar.
Bu dans gösterisini yapan 8 dansçının en dikkat çekici özellikleri "kemiksiz" gibi kıvrılan, bükülen, gerilen, esneyen, açılan, kapanan, uzayan, kısalan vücutları.
Bu dansçılar, parmaklarıyla, çeneleriyle (ağızlarını açıp kapayarak), ağızlarıyla da dans ediyorlar. Vücutlarının işlenmemiş hiçbir bölümü kalmamış.
İkili danslarda, 2 dansçı tek vücut haline dönüşüyor.
Dansçılar, zaman zaman sığınak vazifesini gören "sahne ögesi" ne doğru gidiyorlar, içine giriyorlar, onu hareket ettiriyorlar. Zaman zaman "öge" kırmızı renk alıyor. Kırmızı ışık dansçıların daha da canlı dans etmelerini sağlıyor ve parmak ucu klasik bale hareketleri dikkati çekiyor.
Zaman zaman, İngilizce olarak "home" (ev), "shelter" (sığınak) kelimeleri duyuluyor. Dansçılar güvenli bir mekân arıyorlar. Aynı zamanda özgür de olmak istiyorlar. Çelişkiler vücut diliyle sunuluyor. "Sığınak" dışında tehlikeli durumlar olabiliyor. Kavgalar, ölümler onları tedirgin edebiliyor ama yine de "sığınak" dışında olmak için ve mücadele edebilmek için çaba harcıyorlar.
Klasik bale temel olarak alınmış. Parmak ucu hareketleri bile kullanılmış. Ancak, klasik bale hareketleri iyice işlenmiş, yeniden yapılanmış, vücut parçalarının kullanılmamış hiçbir kısmı kalmamış, klasik bale yeni bir boyut kazanırken bu yeni boyut aracılığıyla bireyler için yaşamın önemli bir teması olan sığınma ihtiyacı, güvenli mekânlar arayışı, yenilenmiş dans diliyle görüntüye getiriliyor.
Sahne kullanımı, ışık tasarımı, dansçıların bütün vücut hareketlerini gösteren başarılı kostümler, etkileyici müzik hemen dikkati çekiyor.
Bu dans gösterisine ait minik bir kağıtçık bilgilerine göre, eserin kostüm tasarımını, Jula Reindell yapmış. Müzik yapımı Davidson Jaconello'ya ait. Işık tasarımı da koreograf Stéphen Delattre yapmış. Sahne tasarımı ise Martin Opelt'e ait.
Fizik olarak biribirlerine çok benzeyen 8 dansçının adları da: Mélanie Andre, Ruxandra Martina, Jade Albrieux, Marika Andrioli, Clare Butler, Claudio Ingenhoff, Ramon Ceñera, Marco Biscaro.
6 Nisan 2024 tarihinde, Ankara'da, İstanbul Modern Dans Topluluğu da Dans Adrenalin'i izleyicilere sundu. İki temsilin aynı tarihte olması izleyicileri böldü. Hatta, Ankara Modern Dans Topluluğu dansçıları da kendi aralarında bölünmüşler. Bir kısmı Dans Adrenalin provalarını izleyip, Delattre Modern Dans Topluluğu gösterisine katılmayı seçmişler.
Klasik balenin ele alınışı, işlenişi ve ona katılan yeni bir boyutla yaratılan moderrn dans gösterisi ve dans diliyle anlatılmak istenen tema gerçekten başarılıydı.
Necla Çıkıgil
7 Nisan 2024, Ankara
Fotolar: Necla Çıkıgil
