Başlığa bakıp da, Ankara nire, Amsterdam nire? demeyin. Giderek yeni özelliklerini keşfettiğimiz teknoloji ve Hollanda'daki dostlarımızdan Remzi Kabadayı sayesinde, 11 Nisan 2020 günü Ankara'daki evimden, 3 Nisan'da Covid-19 nedeniyle yitirdiğimiz yüzakı viyolacımız İmer Saraçoğlu'nun (1935-2020) Amsterdam'daki cenaze törenine katıldım, daha doğrusu izledim. Çünkü sağolsun Kabadayı, cenazenin canlı olarak yayımlanacağı linki gönderdi.
Saraçoğlu'yla en son 2014'te Ankara'da, bizim Ahmet Say'la (d. 1935) birlikte geldiği bir klasik gitar resitalinde karşılaşmıştık. Türk imajını yurtdışında başarıyla çizen, uygar, ağırbaşlı ama neşeli bir insandı. Amsterdam Concertgebouw Orkestrası'nda 30 yıl çalışıp solo viyolacılık yaparak, aynı beceriyi İngiltere'de gösteren Ruşen Güneş (d. 1940) gibi, yüzümüzü ağırtmış, genç müzisyenlere öncü bir örnek oluşturmuştu.
.png)
Bilmeyenler için anımsatalım: İmer Saraçoğlu, Ankara Devlet Konservatuvarı'nı İzzet Albayrak'ın öğrencisi olarak 1957 yılında bitirmiş, bir süre Ankara Opera Orkestrası'nda, ardından CSO'da viyola grubunda çalışmış, Yücelen Quartet'in de üyesi olmuş, daha sonra 1965 yılında Hollanda Hükümetinin bursuyla Amsterdam Konservatuvarı'ndan Klaas Boon ile uzmanlık çalışmalarını sürdürmüştü. İmer Saraçoğlu, 1969 yılında hocasının önerisi üzerine girdiği Amsterdam Concertgebouw Orkestrası'nın sınavını kazanmış ve 1999 yılında emekli oluncaya kadar önce bu orkestranın viyola grubu üyesi, ardından solo viyolacısı olarak çalmıştı. Bilkent Üniversitesi MSSF'nde iki yıl oda müziği dersleri veren İmer Saraçoğlu, her yıl Türkiye'yi ziyaret ederdi ama emeklilik döneminde de yaşamını Amsterdam'da sürdürüyordu.
Korona virüs önlemleri nedeniyle törene en yakınları katıldı. Mezarlık içindeki binada yapılan törende, ortadaki katafalka Saraçoğlu'nun tabutunu fraklı ve silindir şapkalı dört genç mezarlık görevlisi getirerek yerleştirdi. Tabutun üzerine çiçekleri özenle koydular, dört büyük mum, tabutun dört köşesinde yanıyordu.
Eşiyle birlikte yakalandığı Covid-19'u daha hafif geçiren Beyhan Saraçoğlu, tekerlekli iskemlede bu törene katıldı. Büyük oğulları Devrim, annesinin yanıbaşından sadece konuşmasını yapmak için ayrıldı.
Devrim Türkçe ve Felemenkçe olarak duygusal bir konuşma yaptı, çocukluk günlerinden başlayarak babasını anlattı. Bu konuşma süresince büyük ekranda Saraçoğlu ve ailesinin geçmişinden fotoğraflarla düzenlenmiş bir video akıp gidiyordu. Konuşmanın bitiminden sonra da klasik müzik eşliğinde video devam etti.
Ardından fraklı dört görevli tabutu tekerlekli bir katafalka alarak mezar yerine kadar götürdüler, özenle yerleştirdiler ve şapkalarını çıkararak selamladılar. Törenin diğer katılımcıları da mezarın önünden saygı geçişi yaptı ve tören böylece sonlanmış oldu.
İmer Saraçoğlu'nun hayli sigara içtiğini anımsıyorum. Acaba son zamanda da içmeyi sürdürüyor muydu? Sigara içmemiş olsa, o da eşi gibi koronayı atlatabilir miydi? Bilemiyorum. Tüm Saraçoğlu ailesine, hayatta olan konservatuvar arkadaşlarına, sevenlerine baş sağlığı diliyorum.
Bu töreni sizler de izleyebilir, oğlu Devrim'in konuşmasını dinleyebilirsiniz:
https://uitvaartmetbeeld.nl/uitvaart/saracoglu/
ŞEFİK KAHRAMANKAPTAN
11 Nisan 2020, Ankara
