Bir Nefeslik Dans

Her sene farklı bir yapımla Ankaralı sanatseverlerin huzuruna çıkan Gülüm Pekcan Dans Tiyatrosu bu sezonda Nefes adlı dans tiyatrosuyla seyircilerle buluşuyor.

22 Şubat 2019 akşamı seyrettiğim Nefes, gerçekten de adı gibi nefes kesen ya da daha doğrusu seyredenlerin ruhuna yeni bir nefes üfleyen bir eser. Dans ve tiyatro unsurlarının bir arada kullanıldığı yapıtta nefes kavramı Toprak, Su, Hava, Ses, Ateş, Umut bağlamında ele alınıyor. “Yaşam için her şey nefesin havayı solumasıyla başladı” deniyor. “Hava var olsa da alacak nefes yoksa, ya da tersine nefes varsa ama soluyacak hava yoksa yaşam olmaz. Yaşam aldığımız nefesi anlamlı kılmaktır ve her nefesin bir anlamı vardır. Dua, isyan ve kabulleniş de nefestir.”

Toprak ve suyun nefes ile ilişkisi dans ve sözle şöyle betimleniyor: “Varlığımızın kaynağı, uğruna yaşanan ve bitişin son durağı topraktır. Su ise yumuşak ama bir o kadar da güçlüdür. Su, yaşamın ve barışın kaynağıdır, dilek enerjilerini taşıyan nefestir. “

Nefesin ürünü ses “mevsimleri ve evrenin sürekliliğini hatırlatır. İnsanlar da mevsimler gibidir, belli bir devinimle değişirler.” Ateş ise “medeniyete nefes vermiştir.“ Performans “Umut nefes var oldukça var olacaktır“ cümlesiyle sona eriyor.

Sonsuzluk duygusu veren, herhangi bir yere veya döneme ait olmayan sahne düzeni ve ilginç kostümlerle başka hiçbir şey düşünmeye olanak tanımayan sürükleyici bu eseri yazan, yöneten, koreografiyi yapan, engellilerle dans projesi Devinimler Yaşama Sevinci Dans Grubu çalışmalarıyla da tanınan Gülüm Pekcan Şimşir (1). Gülüm Pekcan Dans Tiyatrosu’nun 2016’daki Merdiven adlı performansı için şunları yazmıştım (2): “Kavaklıdere’de küçücük bir apartman, ufacık bir oda, üç dansçı; sanatçılarla diz dize, yürek yüreğe seyirci; kısacık bir dans tiyatrosu: sonuç kocaman bir dünya, nefes almayı unutturacak bir performans: Merdiven. Gülüm Pekcan Dans Tiyatrosu bu sezonda bizi adım adım merdivenden çıkarıyor, çıkarırken de her basamakta kafamızı kurcalıyor, yüreğimizi kışkırtıyor.

Şimdi de H. Veli Kurt’un hazırladığı müzik mix ve Oğulcan Abacıoğlu’nun seslendirdiği metinler eşliğinde, Gülüm Pekcan Şimşir ile Güleda Abacıoğlu, H. Veli Kurt, Duygu Tolunay, Defne Üstünkaya’nın birlikte sundukları Nefes adlı performansı için benzer sözleri yineleyebilirim: “Kavaklıdere’de küçücük bir apartman, ufacık bir oda, bu kez beş dansçı; sanatçılarla diz dize, yürek yüreğe seyirci; kısacık bir dans tiyatrosu. Sonuç kocaman bir dünya, nefes almayı unutturacak büyük bir performans: Nefes!” Yine yürek kışkırtıcı, yine akıl kurcalayıcı…